#01. Sufjan Stevens - Carrie & Lowell

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Τι να γράψω για το Carrie & Lowell, που να μην έχει ειπωθεί, στις 19 ημέρες της blogovision; Ένα άλμπουμ - κορυφαίο αφήγημα, ποτισμένο με αναμνήσεις στιγμών που χάραξαν την παιδική ηλικία του Sufjan, διαμορφώνοντας το σημερινό άτομο και αφήνοντάς το να στοχάζεται πάνω σε πανανθρώπινα άγχη και ερωτήματα.

#02. Father John Misty - I Love You Honeybear

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Συνεχίζοντας με αξιώσεις μεγαλείου τη μακρά, αμερικανική παράδοση των Singer/Songwriters, η περσόνα του Josh Tillman, καταθέτει ένα γοητευτικό 44λεπτο αφαιρετικών τραγουδιών με σκωπτική διάθεση και κριτική ματιά προς τη δυτική κοινωνία και αποστασιοποιημένα πολιτικό στίχο.

#03. Deerhunter - Fading Frontier

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Μόλις δύο χρόνια μετά το γεμάτο οργή, Monomania (#8 στην προπέρσινη λίστα μου), οι Deerhunter βγάζουν έναν back to basics δίσκο που αποδομεί κομμάτι προς κομμάτι ό,τι έχει απομείνει από το αμερικανικό όνειρο, πραγματευόμενοι μεταξύ άλλων διάφορες εκφάνσεις της μοναξιάς και της μοναχικότητας.

#04. Courtney Barnett - Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Οι έντεκα φροντισμένες, έξυπνες, παραστατικές και ενίοτε διεστραμμένες, μεταμοντέρνες βινιέτες της Courtney Barnett συμπορεύονται με κολλητικούς κιθαριστικούς ήχους στο κορυφαίο ντεμπούτο του 2015 και έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.

#05. Tame Impala - Currents

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Παρεκκλίνοντας από το κιθαριστικό ηχητικό περίβλημα των δύο προηγούμενων άλμπουμ, οι Tame Impala παράγουν κλιμακούμενα ψυχεδελική μουσική με μοντέρνα μουσικά στοιχεία και λαβυρινθώδεις, σκοτεινές εσωτερικές αναζητήσεις σε έναν από τους πιο πολυπαιγμένους δίσκους του 2015.

#06. Grimes - Art Angels

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Με το noise pop και τη φωνή της Grimes, που τόσο συμπαθώ, να δίνει μια μελωδικά περιδεή απόχρωση σε πιασάρικα κομμάτια με electro pop καταβολές, το Art Angels παρά τα highs and lows του είναι από τους δίσκους που αφήνεις να παίζουν όσο ζεις.

#07. Blur - The Magic Whip

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Ενίοτε αργό και νωχελικό, ενιότε δαιδαλώδες, πολυεπίπεδο και ζαλιστικά γρήγορο, το νέο άλμπουμ των Blur μετά από πολύχρονη αποχή, επιβεβαιώνει το status του Albarn και της παλιάς παρέας του ως κορυφαίων rockers της Βρετανικής και όχι μόνο σκηνής.

#08. Royal Headache - High

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Με καλοδουλεμένη παραγωγή και punk rock ήχο, οι Royal Headache ντύνουν catchy, διασκεδαστικά κομμάτια με πάθος και δυναμική σε ένα 28λεπτο δίσκο που θα μνημονεύεται για χρόνια σαν ένα αυθεντικό, full power punk throwback.

#09. Bop English - Constant Bop

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Αδίκως ξεχασμένο από τις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς, το Constant Bop μοιάζει με μηχανή του χρόνου που για 35 περίπου λεπτά πραγματοποιεί αβίαστα ένα πολύχρωμο, μελωδικό και εύγλωττο ταξίδι στα 60's και τα 70's.

#10. My Morning Jacket - The Waterfall

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Ατμοσφαιρικό, πνευματώδες και οριακά ρομαντικό, το έβδομο studio album των My Morning Jacket και το καλύτερό τους εδώ και μία δεκαετία, προσεγγίζει το παρελθόν με έναν δεξιοτεχνικά πλαισιωμένο πραγματισμό, αποφορτίζοντας τα throwbacks από μια νοσηρή νοσταλγία που επιτάσσει η τάση της εποχής.

#11. Jamie XX - In Colour

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Σε έναν καμβά επιρροών από διάφορα είδη μουσικής και κουλτούρας(UK Garage, Rave, House, ακόμα και Reggae), ο Jamie XX σχηματίζει ένα δίσκο που αγγίζει και ακροατές σαν εμένα, που απέχουμε πολύ από το χαρακτηρισμό "ηλεκτρονικάριοι".

#12. The Decemberists - What A Terrible World, What A Beautiful World

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Με το συνηθισμένο, μεγαλόσχημο τρόπο έκφρασης και την πολυσυλλεκτικά πομπώδη ηχητική ροπή στην οποία μας έχουν μάθει οι Decemberists, επιστρέφουν μετά από 4 χρόνια απουσίας για να χαρίσουν ένα εύληπτο, πολύχρωμο και αξιομνημόνευτο άλμπουμ.

#13. Beach House - Thank Your Lucky Stars

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Οι Beach House του Οκτωβρίου, δύο μήνες μετά το Depression Cherry σπάζουν τη θεατρική αλληλουχία της αφήγησής τους με ένα άλμπουμ λιγότερο ρομαντικό και ονειρώδες, μα πιο σκοτεινό, "πολιτικό" και εσωτερικό.

#14. Clutch - Psychic Warfare

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Από τους δίσκους που χωρίς να προβάλλονται ως "fun", αναδεικνύονται σε γνήσιες, αυθεντικές μα και ταυτόχρονα πολυσυλλεκτικά διασκεδαστικές stoner rock εμπειρίες.

#15. El Vy - Return to the Moon

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Με τη φρεσκάδα που συνήθως αποπνέουν τα side-projects, οι El Vy ταχυδακτυλουργούν πάνω στις πολλαπλές όψεις της νοσταλγίας, μη ξεχνώντας να αποδώσουν φόρο τιμής στις 60's prog επιρροές τους.

#16. Kurt Vile - B'lieve I'm Goin' Down

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Πνευματώδες και συχνά χιουμοριστικό, το B'lieve I'm Goin' Down διαθέτει χαρακτηριστικά που με έκαναν να κολλήσω με τη μουσική συνέπεια, τα ευφυή σχήματα λόγου και το θεμελιώδες, σχεδόν αρχέτυπο ροκ συναίσθημα που αποπνέει.

#17. Wilco - Star Wars

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Ένα από τα πιο καινοτόμα συγκροτήματα του alt. και art rock συνθέτουν έναν πολύπλευρο δίσκο με new age φιλοσοφικές αναζητήσεις και εκτός νόρμας ηχητικές συμβάσεις.

#18. Foals - What Went Down

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Ένα άλμπουμ που ξεγλιστράει από τις math rock καταβολές των Foals κλείνοντας το μάτι σε μια ιδιότυπα groovy, garage αισθητική καθώς πραγματεύεται θέματα όπως η νοσταλγία, ο πόθος, η προσμονή και η απελπισία.

#19. The Maccabees - Marks To Prove It

  

Σύνοψη -  σε μία φράση

Βαθιά και πολυεπίπεδα στιχουργικά πονήματα, στυλιζαρισμένα με μεγαλόπνοα σχήματα λόγου, ενδύονται με τη γνωστή, διαχρονική, brit rock ηχητική προσέγγιση των Maccabees, προσφέροντας ένα ασφαλές, αλλά ιδιαίτερα ποιοτικό αποτέλεσμα.

#20. CHVRCHES - Every Open Eye

 

Σύνοψη -  σε μία φράση

Ενώ το προπέρσινο hype για τους Chvrches δείχνει ελαφρώς να φθίνει, το electro pop trio χτίζει πάνω στο θεμέλιο λίθο του προηγούμενου ένα "party record" υψηλής αισθητικής που αφήνει χώρο και για σκέψη.