Ακριβώς 730 ημέρες μετά το πρώτο μου blogovision post, δηλώνω "παρών" για τρίτη συνεχόμενη φορά στο κάλεσμα του gone4sure για την ετήσια, Δεκεμβριανή, day-by-day αποτύπωση των 20 πιο αγαπημένων μου άλμπουμ για το 2014.
Φέτος, το σύνθημα δόθηκε από νωρίς: επιστροφή στα βασικά, έμφαση στη μουσική, στην τέχνη, στο συναίσθημα.
Η Λίστα
Πιστός στον ψυχαναγκασμό μου, ετοίμασα από νωρίς τη λίστα μου, αν και ψιλοαγχώθηκα με μερικές αλλαγές της τελευταίας στιγμής.
Τα φετινά άλμπουμ σαν σύνολο θεωρώ ότι με "άγγιξαν" λίγο λιγότερο από τα περσινά. Παρόλα αυτά, όταν για παράδειγμα πέρυσι τέτοιες μέρες, έβαζα τους Vampire Weekend στη γαλαρία της εικοσάδας, δε φανταζόμουν ότι θα άκουγα το άλμπουμ τους τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες ακόμα φορές μέσα στο 2014. Στο κάτω κάτω, νομίζω ότι οι ετήσιες λίστες δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια "polaroid" φωτογραφία της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής.
Κάνοντας την αναδρομή και την ενδοσκόπησή μου, βλέπω ότι το Δεκέμβριο του 2012 έκανα ένα tribute στη μουσική της εφηβείας μου, ενώ πέρυσι άρχισα να "ανοίγω" το μυαλό και το αφτί μου σε νέες μουσικές κατευθύνσεις.
 |
| Η ετήσια κλισέ αναφορά στη βίβλο των pop culture λιστο- ταινιών |
Το 2014 είναι χρονιά "back to basics": Μελωδία, στίχοι και συναίσθημα, [spoiler alert]: και η "χρονιά της μπαλάντας"
Για λίγο εκτός...
Εύφημος μνεία στα άλμπουμ, που άκουσα αρκετά φέτος, όμως για λίγο δε χώρεσαν στην εικοσάδα:
- Thee Oh Sees - Drop.
- Robert Plant - Lullaby and the.. ceaseless roar.
- King Tuff- Black Moon Spell.
- Leonard Cohen - Popular Problems.
- Stephen Malkmus & The Jicks - Wig out at jagbags.
- Ty Segall - Manipulator.
- St. Vincent - St. Vincent.
- Morrissey - World Peace Is Non of Your Business.
