14 Δεκεμβρίου 2015

#07. Blur - The Magic Whip

.   

Σύνοψη -  σε μία φράση

Ενίοτε αργό και νωχελικό, ενιότε δαιδαλώδες, πολυεπίπεδο και ζαλιστικά γρήγορο, το νέο άλμπουμ των Blur μετά από πολύχρονη αποχή, επιβεβαιώνει το status του Albarn και της παλιάς παρέας του ως κορυφαίων rockers της Βρετανικής και όχι μόνο σκηνής.

Highlight 

 

Γιατί #7;

  • Από όλες τις βρετανικές μπάντες που έσπασαν ταμεία στα 90's, οι Blur ήταν εκείνοι που "έπαιξαν" λιγότερο το παιχνίδι του brit pop. Οι πειραματισμοί τους δύο δεκαετίες πριν είναι μάλλον το στοιχείο που καταφέρνει να κρατά εκείνους επίκαιρους και τη μουσική τους καινοτόμα  για τον ακροατή του 2015. 
  • Άκουσα πολύ το Magic Whip φέτος. Κατέληξα ότι πρόκειται για έναν προσωπικό δίσκο με το μανδύα της κοινωνικής κριτικής. Μιλάει για την αλλαγή και καυτηριάζει οπτικές του παρελθόντος που ο χρόνος αποδεικνύει λανθασμένες. 
  • Οι εναλλαγές μεταξύ έκπληξης και αποξένωσης με τις οποίες "παίζει" ο δίσκος, οι εικόνες,  τα εικαστικά και οι πολλαπλές αναφορές στην Άπω Ανατολή φέρνουν κάθε φορά στο μυαλό μου ένα δυστοπικό μέλλον σαν αυτό που αντιμετωπίζει ο Rick Deckard στο Blade Runner. 
  • Περισσότερο από ό,τι στο Blade Runner, βέβαια, εδώ υπάρχουν ψήγματα (υπερ)αισιοδοξίας (πχ εξιδανίκευση και happy tripping στο Ong Ong)

The story so far 


#07. Blur - The Magic Whip
#08. Royal Headache - High
#09. Bop English - Constant Bop
#10. My Morning Jacket - The Waterfall
#11. Jamie XX - In Colour
#12. The Decemberists - What A Terrible World, What A Beautiful World
#13. Beach House - Thank Your Lucky Stars
#14. Clutch  - Psychic Warfare
#15. El Vy - Return to the Moon
#16. Kurt Vile - B'lieve I'm Goin' Down
#17. Wilco - Star Wars
#18. Foals - What Went Down
#19. The Maccabees - Marks To Prove It
#20. CHVRCHES - Every Open Eye