. 
Σύνοψη - σε μία φράση
Με καλοδουλεμένη παραγωγή και punk rock ήχο, οι Royal Headache ντύνουν catchy, διασκεδαστικά κομμάτια με πάθος και δυναμική σε ένα 28λεπτο δίσκο που θα μνημονεύεται για χρόνια σαν ένα αυθεντικό, full power punk throwback.Highlight
Γιατί #8;
- Με στιγμές γεμάτες οργή (Garbage), μελωδικούς ύμνους στην ουτοπία των σχέσεων (Wouldn't You Know, Carolina) και αυτοαναφορικούς στοχασμούς για τη φύση του ροκ πάρτι που ζουν (My Own Fantasy), το High είναι αυτό που περιμένω από αυθεντικούς rockers του 2015.
- Άλλωστε, αν και απομακρυσμένοι από το κέντρο των εξελίξεων στη σημερινή neopunk σκηνή, οι Αυστραλοί Royal Headache βγάζουν πρωτοπόρα μουσική συναγωνιζόμενοι καλλιτέχνες με καθολική αναγνώριση, όπως ο John Dwyer και ο Ty Segall.
- Η αφήγηση του δίσκου σε συνδυασμό με τη νοσταλγική αλληλουχία συγχορδιών με κάνει να φαντάζομαι ατελείωτα road trips σε post-grunge λεωφόρους και ιδρωμένες βραδιές σε πρόχειρα οργανωμένα πάρτι, όπου αρκεί η δυνατή μουσική για να αδειάσει το μυαλό σου από ό,τι συμβαίνει εκεί έξω.
- Αν και μπήκε από το ... παράθυρο στη φετινή blogovision λόγω διάρκειας, θεωρώ την παρουσία του δικαιολογημένη και με το παραπάνω.Ελπίζω να καταλήξει ψηλά και να άρεσε όσο και σε εμένα.
The story so far
#08. Royal Headache - High
#09. Bop English - Constant Bop
#10. My Morning Jacket - The Waterfall
#11. Jamie XX - In Colour
#12. The Decemberists - What A Terrible World, What A Beautiful World
#13. Beach House - Thank Your Lucky Stars
#14. Clutch - Psychic Warfare
#15. El Vy - Return to the Moon
#16. Kurt Vile - B'lieve I'm Goin' Down
#17. Wilco - Star Wars
#18. Foals - What Went Down
#19. The Maccabees - Marks To Prove It
#20. CHVRCHES - Every Open Eye
